Empezamos a excursión na praza de Compostela que antes chamábase Alameda. O nome cambiouse o 13 de marzo de 1935 aínda que hai xente que a segue chamando Alameda. A finais do século XIX foi o primeiro xardín urbano. Había moitas arbores: magnolios, unha araucaria moi grande, uns fentos xigantes e Camelios. Tamén había moitas estatuas na praza: de pescadores, de Don Castro Méndez Nuñez (construíse o 21 de agosto de 1890), outra dunha cabra e un carneiro, dun neno montado nun caracol, de Curros Enríquez, outra dunha muller con tres nenos buscando a o seu pai que foi ao mar...
Ademais, vimos edificios modernistas, un tiña forma de barco! Había un edificio horrible, que era unha mestura entre moderno e antigo. Había unha que era “ A casa Yañez”, de 1900, que foi feita para Paulino e Francisco Yañez. Tamén vimos o consulado de Ecuador. Na rúa Policarpo Sanz hai unha placa que indica que alí viviu Camilo José Cela, que levou un premio Nobel de literatura. A maioría dos edificios históricos agora son bancos.
Despois fomos as salinas, vimos algúns restos arqueolóxicos, como por exemplo: as propias salinas, as receitas de Apicius, o calzado dos romanos, a salsa Garum...
Contáronnos que a calle Pontevedra era Necrópole, é dicir, un cemiterio. Explicáronos que o sal servía para: Conservar os alimentos, para cociñar, para pagar e para facer tintes.
Para saber que cociñaban os romanos, utilizaron a técnica mapache, que consiste en escarvar e atopar a comida petrificada, e polos libros
antigos.
O primeiro paso para a obtención da sal é que cando chega pasa por unha piscina con moita altura que ten pedras dentro para quitar a sucidade.
O segundo paso é que pasa a outra piscina.
Despois deixan que a auga se evapore.
Nenhum comentário:
Postar um comentário